زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

فروة بن مسیک مرادی





ابوعمر فروة بن مسیک مرادی (م حدود ۳۰ق)، از شاعران و صحابه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود که مامور جمع‌آوری زکات شد.


۱ - معرفی اجمالی



ابوعمر فروة بن مسیک بن حارث بن سلمة بن حارث بن زید غطیفی مرادی، اصل او از یمن بود و در کوفه سکونت داشت. از اصحاب پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به شمار می‌آمد و از آن حضرت روایت نقل کرده است. افرادی مانند ابوسیره نخعی،‌ هانی بن عروه و شعبی از او روایت نقل کرده‌اند.

۲ - اسلام آوردن



بعد از فتح مکه که قریش در مقابل لشکر اسلام سر فرود آورد و اقوام عرب فوج فوج به دین اسلام گرویدند، فروه نیز در مکه یا در مدینه به حضور پیامبر رسید و اسلام آورد.

۳ - حضور در واقعه یوم الردم



قبل از اسلام و در زمان جاهلیت بین قبیله او مراد و قبیله همدان جنگی در گرفته بود و قبیله همدان با کشتار زیادی از مراد بر آنها غلبه یافته بودند که این واقعه به یوم الردم (یوم الرزم) معروف است. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) یوم الردم را بر قوم او مایه خیر و برکت دانست.

۴ - مامور جمع‌آوری زکات



فروه قرآن و معارف اسلامی را فراگرفت و سپس رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وی را بر قوم خود (مراد) و قبیله‌های زبید و مذحج جهت گرفتن زکات گمارد. تا زمان وفات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر این سمت بود و سپس در کوفه سکنی گزید. بعضی بر این عقیده‌اند که عمر او را بر این سمت ابقا کرد. او در زمینه جمع‌آوری زکات نوشته‌ای دارد.

۵ - سرودن شعر



فروه شاعری نیکوسرا بوده است و درباره یوم الردم اشعاری نیز سروده است. سرانجام وی در حدود ۳۰ق درگذشت.

۶ - پانویس


 
۱. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۵، ص۲۸۲.    
۲. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۴۳.    
۳. بغدادی، عبدالقادر بن عمر، خزانة الادب، ج۴، ص۱۱۶.    
۴. ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۱۲۶۱-۱۲۶۲.    
۵. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۳، ص۱۳۴-۱۳۶.    
۶. حمیری، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۸۱.    
۷. حمیری، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۸۱.    
۸. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۲۹۵-۲۹۸.    
۹. حمیری، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۸۳.    
۱۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۴۳.    
۱۱. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۲۷.    
۱۲. بغدادی، عبدالقادر بن عمر، خزانة الادب، ج۴، ص۱۱۶-۱۱۷.    
۱۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۵، ص۲۸۲.    
۱۴. بغدادی، عبدالقادر بن عمر، خزانة الادب، ج۴، ص۱۱۶-۱۱۷.    
۱۵. ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۱۲۶۲.    
۱۶. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۲۹۶.    
۱۷. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۱۴۳.    
۱۸. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۳، ص۳۳۱.    
۱۹. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۷، ص۱۲۶.    
۲۰. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱، ص۲۴۹.    
۲۱. حمیری، عبدالملک بن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۸۱.    
۲۲. حلبی، علی بن ابراهیم، السیرة الحلبیه، ج۳، ص۲۲۶.    
۲۳. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۸۰۴.    


۷ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۰۴، برگرفته از مقاله «فروه مرادی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.